اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین دانه سه رقم نخود دیم در ایلام

به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی بر عملکرد و اجزاء عملکرد 3 رقم نخود دیم، آزمایشی به صورت کرت­ های یک­ بار خرد شده با طرح پایه بلوک­ های کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه شیروان چرداول ایلام در طی سال زراعی 88-1387 انجام گرفت. عامل اصلی شامل 4 تیمار آبیاری (شاهد بدون آبیاری، یک بار آبیاری در مرحله 50 درصد غنچه ­دهی، یک بار آبیاری در مرحله 50 درصد گلدهی و یک بار آبیـاری در زمان پر شـدن غلاف ­ها) و عامل فـرعی شــامل 3 ژنوتیپ (ilc 482 ، فیلیپ و محلی) بودند. اثر تیمارهای آبیاری روی صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد غلاف بارور در بوته، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه معنی ­دار بود. در میان ژنوتیپ­ ها رقم فیلیپ با متوسط عملکرد دانه 1140.51 کیلوگرم در هکتار در تیمارهای مختلف آبیاری دارای بیشترین عملکرد و رقم محلی با 1056.98 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را تولید کرد. به طور کلی، انجام یک بار آبیاری در مرحله پر شدن غلاف ­ها و گلدهی به ترتیب موجب 41.3 و 29.3 درصد افزایش عملکرد دانه نسبت به شاهد شد و آبیاری در مرحله 50 درصد پر شدن غلاف­ ها بیشترین عملکرد دانه را با 1184.76 کیلوگرم در هکتار را تولید نمود. رقم فیلیپ با متوسط عملکرد1263.31 کیلوگرم در هکتار در تیمار آبیاری در مرحله 50 درصد پرشدن غلاف­ ها حداکثر عملکرد دانه را داشت و رقم محلی با عملکرد 893.26 کیلوگرم در هکتار در تیمار بدون آبیاری کمترین مقدار عملکرد دانه را داشت.